Mijn naam is Hugo, net 23 jaar en ik woon (tijdelijk) met mijn vriendin in Oss. Afgelopen donderdag hebben we voor mijn vriendin een prachtige fiat panda 1.2 uit 2007 mét schuifdak maar zonder airco opgehaald. Als volvo-liefhebber is dat eigenlijk keihard vloeken, maar we konden ons geen betere auto bedenken dan deze panda om in te beginnen. Simpele techniek en een overzichtelijke, ruimtelijke motorruimte. Naast dat hebben mijn ouders vroeger een panda gehad (tot ongeveer 10 jaar geleden, voor sommigen een fractie, voor mij bijna mijn halve leven). Ze begonnen met een zilveren met lm velgen die net als deze een dakraampje had. Later zijn ze over gegaan naar een panda 0.9 twinair van 2012. Vooral mijn moeder heeft daar altijd spijt van gehad omdat ze die nieuwe generatie niet fijn vond rijden. Na in beide gereden te hebben snap ik dat gevoel. Deze panda rijdt lekker rustig en voorspelbaar, is stabiel op de snelweg en laat zich vrij direct besturen.
Bij de aankoop van de auto zat natuurlijk een verhaal, dat zal ik hier meteen delen(aangezien er voor zo ver ik kan zien geen dagboek rubriek is

De panda stond in het noorden van het land en moesten we met het openbaar vervoer ophalen. Na dik 3.5 uur in het ov kwamen we aan bij de zus en schoonbroer van de eigenaresse. Deze dame had de panda nieuw gekocht in 2007 en heeft sindsdien bij dezelfde garage haar auto laten onderhouden. Door gezondheidsredenen heeft ze de auto na 17 jaar en veel herinneringen weg gedaan. Wij zijn dus de tweede eigenaar! Door een verhuizing was ze haar onderhoudsboekje kwijt, dat maakte de overweging om de auto mee te nemen wat lastiger. De verkopende partij was gelukkig erg open en eerlijk via marktplaats en vertelde wat hij wel en niet wist. De eigenaresse was bang voor autopech en hield de panda motorisch altijd in topconditie, voor andere punten wachtte ze de apk af. Ook was de auto naar eigen zeggen erg vies, het mos zat rond de dakrails en daar moesten we doorheen kunnen kijken. Ook was de auto overal voor gebruikt en had een zenuwachtige hond een hap uit het middenzitje van de achterbank genomen. Door die transparantie zijn we er toch zo snel mogelijk heen gegaan, ze gingen de 28e met vakantie en ik en mijn vriendin konden alleen maar de dag na het contact. Aan de voorkant 5 euro besteed aan een autorapport en gezien dat er 3x een lek uitlaatdeel was, 2x een stuurkogel en nog wat andere kleine zaken. De lekke uitlaat kende ik van mijn 1e auto (punto uit 1996 met ook een 1.2 8v) en was blij dat deze al eens vervangen was. Na alle extra uitleg nu weer verder op het begin van het verhaal...
Daar aangekomen de panda goed bekeken. Her en der wat krasjes en deukjes, verkleuring op meerdere delen, wat losgelaten blanke lak, inderdaad mos op wat delen van het lange staan en hij was ongelofelijk goor, zowel van binnen als van buiten. Aan de binnenkant was het dusdanig dat we ons afvroegen of dat de afgelopen 10 jaar is gebeurd. Verder wat oliezweterij aan de uitlaatzijde van het kleppendeksel (toevallig ook bij mijn oude punto het geval), vrij nieuwe multiriem, schone remvloeistof en geen defecten los van een lichtelijk scheef stuur. We hadden de auto even gestart met de motorkap open, die deed ik na 5 seconden weer dicht. Het blokje klinkt kerngezond. Na een korte proefrit (want de auto stond geschorst en al 3 maanden stil)besloten om de auto mee te nemen voor de afgesproken prijs. Die was aan de lage kant, maar kijkende naar de gebruikerssporen niet gek laag. We hebben de tripmeter gereset en zijn naar huis gereden. Na 250km waarvan 235 snelweg en 15 stad kwamen we uit op 4.5L/100KM gemiddeld. Ik reed gewoon goed met het verkeer mee en hield constant 105-110 aan. Daarover waren we dus enorm positief verrast en was vergelijkbaar met mijn V40 2.0 diesel uit 2017........ wauw!
De dag erna (gisteren) hebben we na de rijles van mijn vriendin gebruik gemaakt van het mooie weer en de vrije middag om de auto schoon te maken en wat onderhoud te doen. Ik had een lucht, olie- en interieurfilter, 4 bougietjes en wat olie opgehaald om de panda klaar te maken voor het rijbewijs van mijn vriendin. In de wasboxen heb ik ongelofelijk lang staan schrobben met goed resultaat. Helaas zijn er ook wat viezigheden niet af gegaan. Erna nog even naar de action gegaan voor wat doeken, siliconenspray en interieur cleaner. Mijn vriendin is 2 uur met het interieur bezig geweest en is nu redelijk schoon. Ik heb dezelfde tijd gespendeerd aan de motorkap en aan wat rubbers/plastic om die van siliconenspray te voorzien. Helaas bleek haar auto een gelijmd interieurfilterdeksel te hebben en hebben we die voor niks gekocht. Tot mijn verbazing is het dus as-designed dat je alle uitlaatgassen zomaar binnenkrijgt. Ook een meevaller was dat de bougies er eigenlijk nog netjes uit zagen, die hebben we dus nog niet vervangen. Helaas is de distributieriem meer scheur dan rubber. Die moet voor een volgende rit eigenlijk vervangen worden. Ook leek er aan de onderzijde van de paravan (als ik het goed heb) een kapje/bakje afgebroken, maar toen ik vanochtend bij een autodemontagebedrijf kwam bleek die óók dat bakje niet te hebben. De panda 1.2 van een collega uit hetzelfde bouwjaar(met airco) had deze wel. Daar dus nog even onderzoek naar doen. Ook zijn de koplampen geel aan de binnenkant van de lens en bekrast aan de buitenkant. Voor mijn gevoel een poging tot polijsten zonder schoonmaken. Nog veel te doen dus, bij deze in ieder geval onze introductie!